Zijn stam:

De stam van de Profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem,
is Quraish. Deze stond bekend als een eervolle stam. De stam had een verheven positie en een roemrijke oorsprong. Tussen de overige Arabische stammen was het een hoogwaardige stam. Quraish is een bijnaam van Fihr, de zoon van Maalik of An-nadhr, de zoon van Kinaanah.

De mannen die tot deze stam behoorden waren in hun tijd de heren en de nobelen van alle andere mannen. Bijzonder onder hen was Qusay, zijn echte naam was Zaid. Hij is namelijk de eerste in Quraish die het beheer over de Ka'bah kreeg, hij was verantwoordelijk voor het bedekken en het verzorgen daarvan. Hij had de sleutels van de Ka'bah en opende het voor wie en wanneer hij maar wilde. Hij is ook degene die Quraish naar het binnenste van Mekka bracht, waarna zij zich ook daar hebben gevestigd. Daarvoor hadden zij alleen aan de rand van Mekka gewoond en leefden verspreid over andere stammen.
Qusay is ook de oprichter van de "as-siqaayah", d.w.z. "een heerlijke drank die wordt gemaakt van dadels, honing, krenten en dergelijke. Hij bereidde het voor de bedevaartgangers zodat deze ervan konden drinken". Ook is hij de initiatiefnemer van de "ar-rifaadah", d.w.z. "het eten dat voor hen werd bereid tijdens het bedevaartseizoen.

Aan de noordelijke kant van de Ka'bah heeft Qusay het raadshuis gebouwd "daar an-nadwah", waar Quraish zich beraadden en wat het centrum was van hun sociale activiteiten. Zo werd bijvoorbeeld elk huwelijk en elk besluit in dit huis genomen. Hij had de banier en de leiding. Er werd geen oorlog gevoerd zonder zijn toesteming. Hij was gastvrij, wijs en had onder zijn mensen een grote invloed.

De familie van de Profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem:




De familie van de Profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, staat bekend als de Hashimietenfamilie,in verband met zijn tweede tweede grootvader Haashim. Deze erfde de bevoegdheden van Qusay "as-siqaayah" en "ar-rifaadah" Later zijn deze overgedragen overgedragen aan zijn broer Almuttalib en daarna aan de zoons van Haashim. Bij de komst van de Islam volgden zij deze traditie nog. Haashim was de meest hoogwaardige persoon in zijn tijd. Het werkwoord "Yahshimo" betekent in het Arabisch in stukjes snijden. Haashim kreeg deze bijnaam omdat hij brood in stukjes sneed en met vlees vermengde zodat andere mensen ervan konden eten. Zijn echte naam is Amr en hij was de initiatiefnemer van de twee reizen; de winterreis naar Jemen en de zomerreis naar het Shaam-gebied. Hij werd ook de heer van de "bathaa" genoemd
Er is over hem verhaald dat hij op zijn handelsreis richting Shaam langs de plaats Jathrib ging, waar hij trouwde met Salma, de dochter van Amr, die tot de stam van Uday, de zoon van An-najaar, behoorde. Hij verbleef bij haar voor een tijdje en ging daarna naar Shaam terwijl zij zwanger was. Hij overleed daarna in Gaza in Palastina. Salma beviel later van een zoon die zij Shaïba noemde omdat het kind grijs haar had. Dit kind groeide op tussen de ooms van zijn moeders kant in Medina, terwijl zijn ooms van zijn vaders kant in Mekka niet op de hoogte waren van zijn bestaan, totdat hij zeven of acht jaar werd. Zijn oom Almuttalib kreeg het nieuws te horen en haalde hem naar Mekka. Toen de mensen in Mekka hem zagen dachten ze dat hij de slaaf, "abd", van Almuttalib was en kreeg dan ook later de bijnaam Abdulmuttalib
Abdulmuttalib was een mooie en hoogwaardige man onder zijn landgenoten. Hij was eerbiediger dan wie dan ook in zijn tijd. Hij was de heer van Quraish en had de verantwoordelijkheid over het vee in Mekka. Hij werd geëerd en gehoorzaamd en was om zijn vrijgevigheid bekend, vandaar de bijnaam "alfayaadh". Hij nam voedsel van zijn eigen tafel om aan de behoeftigen, dieren en vogels te geven en werd daarom 'de voeder van mensen in de vallei en van dieren en vogels aan de top van de bergen' genoemd. Hij kreeg de eer om de Zamzam-put te mogen graven nadat Jarham hem had verborgen en de mensen van Quraish uit Mekka had verdreven. Abdulmuttalib werd in zijn droom opgedragen de put opnieuw te graven en zag in zijn droom een beschrijving van de plek.

Het olifanten-incident vond ook in deze tijd paats.
Abrahah Alashram kwam vanuit Jemen met een troepenmacht van zestig- duizend soldaten uit Alhabasha (het huidige Eretria/Ethiopië). Hij had een aantal olifanten meegenomen om de Ka'bah te vernietigen. Toen Abrahah en zijn troepenmacht bij de vallei Mahsar, tussen Muzdalifah en Minan, arriveerden en zich voorbereidden om de aanval richting Mekka te beginnen, heeft Allah, de Verhevene, zwermen vogels gezonden die bakstenen op hen wierpen en Hij, de Verhevene, maakte hen als afgevreten halmen. Dit vond allemaal plaats twee maanden voor de geboorte van de profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem.

Abdullah, de vader van de profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, was de beste onder de zonen van Abdulmuttalib, de meest tevredene onder hen en was het meest geliefd bij zijn vader.

Abdullah is de 'geslachte' omdat toen zijn vader Abdulmuttalib bezig was met het graven van de Zamzam-put en deze zichtbaar begon te worden,


hij onenigheid kreeg met de mensen van Quraish. Als gevolg daarvan maakte hij een belofte; als Allah hem tien zonen zou schenken en zij volwassen zouden worden en hem zouden kunnen beschermen, zou hi een van hen slachten.

Toen het zover was lootte hij tussen zijn zonen en het werd Abdullah. Vervolgens ging hij richting Ka'bah om hem te slachten maar de mensen uit Quraish, vooral zijn broers en ooms, hielden hem tegen.

In plaats daarvan bracht hij een offer waarbij hij honderd kamelen slachtte. De profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, is dus de zoon van de twee zogenaamde 'geslachten'; Isamïl, vrede zij met hem, en Abdullah. Tegelijkertijd is hij de zoon van de twee geofferden want in plaats van Ismaïl is een schaap geofferd en voor Abdullah zijn honderd kamelen geofferd.
Abdulmuttalib had voor zijn zoon Abdullah, Amina, de dochter van Wahb, uitgekozen. Zij was de beste onder de vrouwen van Quraish, was eervol en had een verheven positie. Haar vader Wahb, was de heer van Beni Zahrah en had een eerwaardige afstamming. De verloving en het huwelijk werden voltrokken, waarna Abdullah met zijn vrouw in Mekka ging wonen. Daar werd zij zwanger van de profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem.

Na een tijdje heeft Abdulmuttalib zijn zoon Abdullah voor een handelsreis naar Medina, oftewel naar het Shaam-gebied, gestuurd. Op zijn terugreis overleed hij in Medina en werd begraven in het huis van An-naabigha Athoebiyani. Dit heeft plaatsgevonden, naar de meest betrouwbare overleveringen, voor de geboorte van de profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem.