De reactie van de afgodendienaars ten opzichte van de bekering van Omar:

Omar, moge Allah met hem tevreden zijn, was een moedig man. Toen hij moslim werd ging hij naar de grootste vijand van de profeet en de moslims onder de inwoners van Quraish; Abu Djahl.


Hij klopte aan op zijn deur, Abu Djahl kwam naar buiten en zei: "Welkom. Wat is er aan de hand?" Omar antwoordde: "Ik kom om jou te vertellen dat ik in Allah en in Zijn gezant Mohammed geloof". Abu Djahl gooide de deur achter zich dicht en zei: "Moge Allah jou en je bericht vervloeken". Omar vertrok daarna naar zijn oom Al'aas Ibn Haashim, bracht hem daarvan op de hoogte en mocht van zijn oom het huis binnen.

Daarna is hij naar Jamil Ibn Ma'mar Aldjamhi gegaan, de snelste berichtverspreider in Quraish, en vertelde hem dat hij moslim was geworden, waarna Jamil hardop riep: "Omar heeft zijn religie verlaten". Omar zei: "Dat is een leugen, ik ben moslim geworden". De mensen vielen Omar aan waarna zij tot de ochtend hebben gevochten.

Toen hij naar zijn woning terugkeerde volgden zij hem om hem te vermoorden.
Het waren er veel. Al'aas Ibn Waïl As-sahmi uit Beni Sahm kwam op dat moment, zijn stam was een bondgenoot voor Beni U'day, de stam van Omar. Hij zei tegen Omar: "Wat heb je?". "Jouw mensen beweren dat zij me zullen vermoorden als ik moslim wordt", zei Omar. Al'aas reageerde: "Maar ze kunnen niet bij jou terechtkomen", liep naar buiten en zag een grote groep mensen bij de vallei en vroeg hen: "Waar willen jullie naar toe?" Zij antwoordden: "Ibnulkhattaab heeft zijn religie verlaten". Hij vertelde hen dat ze niet bij hem terecht konden, waarna zij terugkeerden.

De versterking van de Islam en de moslims door de bijkomst van Omar:

De moslims ondervonden van het feit dat Omar zich tot de Islam had bekeerd veel steun en kracht. Daarvoor verrichten ze het gebed in het geheim.
Toen Omar moslim werd zei hij: "O gezant van Allah, wij zijn toch op het rechte pad, of we nu blijven leven of dood gaan?".

De profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, antwoordde: "Jawel". Omar zei: "Waarom de geheim-houding dan? Ik zweer bij Degene die jou met de waarheid heeft gezonden, dat we naar buiten toe moeten gaan". Met Hamzah in een rij en Omar in een andere rij liepen zij in twee rijen de straat op totdat zij de gewijde Moskee "almasdjid alhraam" binnen liepen.

De mensen van Quraish werden erg bedroefd toen zij dat zagen. Vandaar dat Omar later "alfaroeq" werd genoemd, dat wil zeggen de scheider tussen het goed en het kwaad.

Ibn Mas'ud heeft in dit verband gezegd: "Wij hebben onze hoogmoedigheid niet meer verloren,
sinds Omar moslim werd. Wij konden niet vlak voor de Ka'bah bidden totdat Omar zich tot de Islam had bekeerd."

Suhaib heeft ook gezegd: "De Islam verscheen pas helemaal toen Omar moslim werd. Vanaf dat moment kon de verkondiging plaatsvinden in het openbaar en wij konden rondom de Ka'bah zitten en lopen. We kregen toen rechten van wie ons hadden onderdrukt en konden hen ook tegenspreken."

Verleiding en verlokking:

De afgodendienaars merkten dat de kracht van de moslims toenam nadat Hamzah en Omar, moge Allah met hen tevreden zijn, zich tot de Islam hadden bekeerd. Zij hebben zich naar aanleiding hiervan verzameld voor beraad en om de juiste stappen te kunnen nemen. Onder de aanwezigen was U'tbah Ibn Rabi'ah Al'abshami, een vooraanstaande uit Beni Abd-Shams Ibn Abd-Munaf. Hij was een wijze man die men gehoorzaamde.
Hij zei tegen hen: "Mensen van Quraish, zal ik dan naar Mohammed toelopen en met hem spreken? Ik zal hem een paar voorstellen doen. Misschien accepteert hij ze.Anders geven we hem wat hij vraagt en zijn we van hem af". De aanwezigen vonden het een goed idee. Hij liep vervolgens naar de profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, die zich alleen in de moskee bevond. U'tbah zei: "O zoon van mijn broeder, je hebt een goede positie bij ons, je bent van goede huize en je hebt aanzien. Je bent hiermee begonnen, iets dat je eigen mensen niet gering schatten.Maar je hebt ook hun eenheid verstoord, hun dromen, goden en religie belachelijk gemaakt en hun voorouders voor ongelovigen verklaard. Luister daarom naar mij. Ik doe je een paar voorstellen, kijk of je daarvan wat kunt accepteren".

De profeet,
Allah's zegen en vrede zij met hem, zei: "Vertel maar Abulwalied (U'tbah), ik luister". U'tbah zei: "Zoon van mijn broeder, Als het zo is dat je met je verkondiging een vermogen wenst te vergaren, dan kunnen wij ook van ons eigen geld voor je inzamelen zodat je de rijkste wordt. Als je hiermee aanzien beoogt benoemen we jou tot ons hoofd zodat wij geen beslissing nemen zonder jou. Als je hiermee koningschap beoogt benoemen we jou tot koning en als je tekortkomt mag je elke vrouw uit Quraish hebben en dan huwen wij jou met haar.

Als wat je krijgt van de djinn afkomstig is waar jij verder niets aan kunt doen, dan gaan wij voor je op zoek naar genezing. Wij dragen dan de kosten daarvoor totdat je bent genezen. Het is namelijk mogelijk om daarvan te genezen."

De profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, zei: "Ben je klaar Abulwalied?


". "Ja" antwoordde hij. Hij zei: "Luister jij nu naar mij." "Ik luister" antwoordde Abulwalied.

De profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, begon het volgende uit de Koran voor te lezen:

{بسم الله الرحمن الرحيم حم تنزيل من الرحمن الرحيم كتاب فصلت آياته قرآنا عربيا لقوم يعلمون بشيرا ونذيرا فأعرض أكثرهم فهم لا يسمعون وقالوا قلوبنا في أكنة مما تدعونا إليه وفي آذاننا وقر ومن بيننا وبينك حجاب فاعمل إننا عاملون}

"Ha Mim. * (Dit is) een neerzending van de Erbarmer, de Meest Barmhartige. * Een boek waarvan de Verzen duidelijk uitgelegd zijn, als een Arabische Koran, voor een volk dat weet. * Als een verkondiger van verheugende tijdingen en een waarschuwer, maar de meesten van hen hebben zich er van afgewend, zij luisteren niet. En zij zeiden: "Onze harten zijn verhuld voor dat waar jij (O Mohammed) ons toe oproept, en in onze oren is doofheid en tussen ons en jou is een afscheiding. Werk dan (op jouw manier), voorwaar, wij werken (op onze manier)"." [Foessilat: 1, 5].
De profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, heeft verder gelezen, terwijl Abulwalied aandachtig luisterde, tot:{فإن أعرضوا فقل أنذرتكم صاعقة مثل صاعقة عاد وثمود}

"Wanneer zij zich dan afwenden, zeg dan: "Ik heb jullie gewaarschuwd voor een bliksemslag als de bliksemslag die de A'd en de Tsamoed trof"." [Foessilat:1,5].

Toen legde hij zijn hand op de mond van de profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem. Hij zei tegen hem: "Ik smeek je bij Allah en onze bloedverwanten om te stoppen, anders zal het ook plaatsvinden."

Toen de profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, was gekomen bij het vers waar men hoort neer te knielen, knielde hij neer en zei: "Heb je het gehoord, Abulwalied?". "Ja" zei hij. De profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, zei: "Je mag het zelf weten". U'tbah vertrok naar zijn kameraden terwijl zij tegen elkaar zeiden: "Abulwalied ziet er anders uit dan toen hij vertrok".
Toen hij plaats had genomen vroegen zij: "Wat voor nieuws heb je Abulwalied?" Hij zei: "Wat ik gehoord heb, heb ik nooit eerder in mijn leven gehoord. Het is geen gedicht, geen magie of priester-dom. Mensen van Quraish, gehoorzaam mij en laat dit aan mij over. Laat deze man met rust en waarmee hij bezig is. Bij Allah, waarnaar ik heb geluisterd, er zal nog iets groots van komen.

Als de Arabieren hem tegenhouden dan zijn jullie van hem af en als hij hen als volgelingen kan krijgen dan is zijn koningschap ook van jullie. Zijn hoogmoedig doet jullie ook goed en misschien worden jullie nog wel de gelukkigsten met hem."

De aanwezigen zeiden: "Hij heeft jou beïnvloed met zijn magie, Abulwalied"
Hij zei: "Dit is mijn mening en doe wat jullie willen".