Onderhandelingen en concessies:

De afgodendienaars hadden gedacht om te onderhandelen over het beoefenen van de religie, nadat de andere pogingen mislukt waren. Zij zeiden tegen de profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem: "Wij stellen je iets voor, waarbij je veel baat hebt."

Hij vroeg: "Wat is het?".

Zij antwoordden: "Je aanbidt onze goden een jaar en wij aanbidden jou god een jaar. Als wij gelijk hebben dan heb jij er baat bij gehad en als jij gelijk hebt dan hebben wij er ook baat bij". Allah, de Verhevene, heeft naar aanleiding hiervan het volgende neergezonden:

{قل ياأيها الكافرون لاأعبد ماتعبدون}

"Zeg (O Mohammed): "O ongelovigen. * Ik aanbid niet wat jullie aanbidden"." tot aan het einde van deze soerat. Ook is in dit verband neergezonden:
{قل أفغير الله تأمروني أعبد أيها الجاهلون}

"Zeg (O Mohammed): "Bevelen jullie mij om anderen dan Allah te aanbidden, O jullie onwetenden?" [Az-zoemar: 64]. En ook:

{قل إني نهيت أن أعبد الذين تدعون من دون الله }

"Zeg: "Voorwaar, ik ben verboden degenen te dienen die jullie buiten Allah aanbidden" [Alan'am: 56].

De afgodendienaars probeerden alle onenigheid weg te halen en daarmee volgden zij het advies van U'tbah Ibn Rabi'ah. Zo hebben ze nog meer concessies gedaan en hebben zij de bereidheid getoond bepaalde dingen te accepteren maar zij eisten wijzigingen en aanpassingen in de openbaringen:

{ائت بقرآن غير هذا أو بدله}

"Breng een andere Koran dan deze, of verander hem"

Allah, de Verhevene, zei vervolgens:

{قل مايكون لي أن أبدله من تلقاء نفسي إن أتبع إلا مايوحى إلي إني أخاف إن عصيت ربي عذاب يوم عظيم}
"Zeg: "Het past mij niet dat ik hem verander uit eigen wil, ik volg niets dan wat aan mij is geopenbaard. Voorwaar, ik vrees, wanneer ik mijn Heer ongehoorzaam ben, de bestraffing van een geweldige Dag"." [Yoenoes: 15].

Allah, de Verhevene, heeft hiervoor gewaarschuwd en vertelde vervolgens wat in de gedachten van de profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, gaande was naar aanleiding van dit voorstel:

{وإن كادوا ليفتننونك عن الذي أوحينا إليك لتفتري علينا غيره وإذا لاتخذوك خليلا ولولا أن ثبتناك لقد كدت تركن إليهم شيئا قليلا إذا لأذقناك ضعف الحياة وضعف الممات ثم لاتجد لك علينا نصيرا}

"En zij hadden jou je bijna doen afwenden van wat Wij aan jou geopenbaard hadden, zodat jij iets anders over Ons verzonnen had; dan hadden zij jou zeker als boezemvriend genomen * En als Wij jou niet sterk zouden hebben gemaakt, dan zou jij je bijna een klein beetje tot hen geneigd hebben * Dan zouden Wij jou een dubbel deel (van de bestraffing) van dit leven en een dubbel deel van de dood hebben laten proeven. En jij vindt dan geen beschermer tegen Ons." [Al'isra: 73, 75].
Naar aanleiding hiervan werd het de afgodendienaars duidelijk dat de profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, de verkondiging van de religie door zou zetten en dat hij geen onderhandelaar is. Zij wilden meer zekerheid en hebben vervolgens bij de joden geïnformeerd naar de profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem. Deze vertelden hen dat zij hem drie dingen moesten vragen. Als hij ze juist zou beantwoorden dan was hij waarlijk een profeet, anders was hij een leugenaar. "Vraag hem over een paar jongemannen die in het eerste tijdperk zijn verdwenen. Wat is er met hen gebeurd? Hun verhaal is verbazingwekkend.

Vraag hem ook naar een man die de wereld van het oosten tot het westen heeft gereisd, wat is er over hem bekend? En vraag hem naar de ziel, wat is dat eigenlijk?".

De vooraanstaanden van Quraish hebben de profeet,
Allah's zegen en vrede zij met hem, hierover gevraagd waarna de soerat "alkahf" neergezonden werd, hierin komt het verhaal voor van de jongemannen "ashaab alkahf" d.w.z. de mensen van de grot. Ook komt in deze soerat het verhaal voor van de reisende man Thulqarnayn.

Hun vraag omtrent de ziel werd beantwoord in soerat "al'isra" waar Allah, de Verhevene, zegt:

{ويسألونك عن الرح قل الروح من أمر ربي وما أوتيتم من العلم إلا قليلا}

"En zij vragen jou over de ziel, zeg: "De ziel behoort tot de zaken van mijn Heer. En de kennis erover wordt jullie niet gegeven, behalve een weinig"." [Al'isra': 85].

Deze proef was voor de mensen van Quraish voldoende om er zeker van te zijn dat Mohammed, Allah's zegen en vrede zij met hem, een profeet was. Zij weigerden echter zijn oprechtheid te accepteren en stonden erop om ongelovig te blijven


.

Het leek erop dat de afgodendienaars bereid waren concessies te doen omdat de oprechtheid van zijn boodschap hen steeds duidelijker werd.

Zij waren ineens bereid naar de profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, te luisteren maar hebben geëist niet samen te zijn met de minder bedeelden onder de moslims; de slaven en de armen die zich als eersten tot de Islam hadden bekeerd. De ongelovigen die dit eisten waren de vooraanstaanden van Mekka, dus weigerden ze samen te gaan zitten met deze behoeftigen die wel gelovig en Allahvrezend waren.

De profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, leek hun voorstel te willen accepteren in de hoop dat zij gelovig zouden worden. Allah, de Verhevene, heeft hem dat echter afgeraden;

{ولا تطرد الذين يدعون ربهم بالغداة والعشي يريدون وجهه ما عليك من حسابهم من شيء وما من حسابك عليهم من شيء فتطردهم فتكون من الظالمين}
"En stuur degenen niet weg die in de ochtend en de avond hun Heer aanroepen en Zijn Aangezicht wensen. Jij bent in niets voor hen aansprakelijk en zij zijn in niets voor jou aansprakelijk, stuur jij hen dan weg: dan behoor jij tot de onrechtvaardigen. [Alan'am: 52].

De profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, waarschuwde de afgodendienaars voor de bestraffing van Allah als zij hem zouden blijven tegenwerken. Toen deze bestraffing wegbleef, gingen zij met spot ernaar vragen. Ze lieten ook weten dat zo'n waarschuwing geen effect op hen zou hebben en dat het toch nooit zou gebeuren. Allah, de Verhevene, openbaarde toen een paar verzen, waaronder:

{ويستعجلونك بالعذاب ولن يخلف الله وعده وإن يوما عند ربك كألف سنة مما تعدون}

"En zij vragen jou om de bestraffing te bespoedigen, Allah zal zijn belofte nooit breken. En voorwaar, één dag bij jouw Heer is als duizend jaren, zoals jullie berekenen" [Alhaddj: 47]
en ook:

{يستعجلونك بالعذاب وإن جهنم لمحيطة بالكافرين}

"Zij vragen jou om de bestraffing te laten bespoedigen. En voorwaar, de Hel omsluit zeker de ongelovigen" [Al'ankaboet: 54].

Ook heeft Allah, de Verhevene, hierover gezegd:

{أفأمن الذين مكروا السيئات أن يخسف الله بهم الأرض أو يأتيهم العذاب من حيث لا يشعرون أو يأخذهم في تقلبهم فما هم بمعجزين أو يأخذهم على تخوف فإن ربكم لرؤوف رحيم}

"Voelen degenen die slechte daden beramen zich er dan veilig voor dat Allah hen niet in de aarde doet wegzinken, of dat de bestraffing hen treft van waar zij het niet beseffen?* Of dat hij hen treft tijdens hun rondgaan, terwijl zij zich het niet van zich af kunnen houden? * Of dat Hij hen treft terwijl zij bang zijn? Voorwaar, jullie Heer is zeker Meest Genadig, Meest Barmhartig." [An-nahl: 45, 47].

Een twistpunt tussen de afgodendienaars en de profeet waarmee zij hem,
Allah's zegen en vrede zij met hem, uitdaagden was het vragen om wonderen. Allah, de Verhevene, heeft met Zijn openbaringen Zijn traditie verduidelijkt en hun argumenten teniet gedaan. Wij zullen hierop nog terugkomen.

Dit waren de pogingen die de afgodendienaren hebben ondernomen om de boodschap van Mohammed, Allah's zegen en vrede zij met hem, tegen te houden. Zij hebben al deze pogingen stuk voor stuk uitgeprobeerd; van dwangmatigheid tot tederheid, van redetwisten tot onderhandelen en van aanval tot verleiding en andersom. Zij verzetten zich en bonden zich in, maakten ruzie en waren dan weer vriendelijk, bestreden hem en maakten weer concessies, bedrogen en verleidden en zo deden zij steeds een stap naar voren en dan weer naar achteren. Ze konden geen vast standpunt innemen maar hielden er ook niet van om zich terug te trekken.
De bedoeling van dit alles was het tegenhouden van de verkondiging van de Islam en het versterken van ongelovigheid. Na het uitproberen van al deze mogelijke middelen was het duidelijk mislukt en hadden zij alleen nog één manier over; het gebruiken van het zwaard.

Daarmee zou het alleen maar erger worden, want als het uit de hand zou lopen dan zouden ze elkaar gaan uitroeien. Zij raakten in verwarring en wisten niet meer wat ze moesten doen. De mensen van Quraish hebben Abu Talib verzocht de profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, aan hen over te handigen om hem te vermoorden, waarna Abu Talib tekenen had opgevangen, die aanduidden dat zij dat daadwerkelijk van plan waren. Hij riep de mensen van Beni Haashim en Beni Almuttalib bijeen en verzocht hen de profeet,
Allah's zegen en vrede zij met hem, te beschermen. De gelovigen en de ongelovigen onder hen stemden daarmee in, behalve Abu Lahab die de kant van de rest van Quraish koos. Zij sloten bij de Ka'bah een verdrag hierover.